logo Zduńskowolski Szpital Powiatowy

 

Biuletyn Informacji Publicznej

Przetoka okołoodbytnicza
Przetoka okołoodbytnicza (łac. fistula ani, ang. perirectal fistula) zwana też przetoką odbytu jest trudnym do leczenia i uciążliwym schorzeniem, którym zajmują się chirurdzy proktolodzy. Przetoka okołoodbytnicza to wąski kanał otoczony (wysłany) ziarniną, który swe ujście wewnętrzne ma w odbytnicy lub kanale odbytu, a zewnętrzne - najczęściej - na powierzchni skóry.Przyczyny powstawania ropni (często poprzedzają pojawienie się przetoki) i przetok okołoodbytniczych najczęściej upatrywane są w ekspansji zakażenia gruczołów odbytowych Hermanna na sąsiednie tkanki kanału odbytu i odbytnicy. Obecnie uważa się, że w wyniku ostrego zakażenia najczęściej powstaje ropień okołoodbytniczy, a w zakażeniach przewlekłych z kolei wytwarza się przetoka okołoodbytnicza. Wśród mniej znaczących lub rzadziej występujących przyczyn powstawania przetoki okolic odbytu wymienia się np. choroby zapalne jelita grubego, a także zakażenia skóry i tkanki podskórnej, jak również jako powikłanie choroby Leśniowskiego-Crohna, czy wrzodziejącego zapalenie jelita grubego. Wśród innych przyczyn podaje się również szerzenie się zakażenia w przebiegu szczeliny odbytu, zakrzepowo zmienionych żylaków odbytu, torbieli nadguzicznej, zapalenia okostnej kości krzyżowej, guzicznej lub kulszowej, jak również z powodu obecności nowotworów bądź ciał obcych odbytu i odbytnicy.Istnieje wiele rozmaitych klasyfikacji przetok okołoodbytniczych, w których kierowano się umiejscowieniem ujścia wewnętrznego i zewnętrznego przetoki oraz przebiegiem jej kanału w odnisieniu do układu zwieraczowego odbytnicy. Przykładem takiej próby jest podział przetok okołoodbytniczych na trzy grupy (Goodsall i Miles): 1. przetoka całkowita — posiada dwa ujścia – przez skórę na zewnątrz i przez błonę śluzową do światła odbytnicy; 2. przetoka ślepa zewnętrzna — otwór zewnętrzny jest niewidoczny; 3. przetoka ślepa wewnętrzna — analogicznie do poprzedniej - czyli z niewidocznym otworem wewnętrznym. Dalej podział następuje zależnie od przebiegu kanału, mamy zatem przetoki podskórne, podśluzówkowe i podmięśniowe. Obecnie najczęściej stosowanym podziałem jest klasyfikacja przetok zaproponowana przez Parksa. Podstawą dla jej przeprowadzenia było założenie, iż przetoki okołoodbytnicze powstają w kryptach Morgagniego z uwzględnieniem kierunku oraz stosunku kanału przetoki do mięśni zwieraczy i dźwigacza odbytu. Zależnie od przebiegu kanałów w przetokach podzielono na międzyzwieraczowe, przezzwieraczowe, nadzwieraczowe i pozazwieraczowe.

Rozpoznanie
Przetoka okołoodbytnicza często poprzedzona jest ropniem okołoodbytniczym. O jej istnieniu świadczyć może nawrót choroby w wyniku nieskutecznego leczenia ropnia np. przez nacięcie i drenowanie lub samoistnego opróżnienia ropnia bez interwencji chirurgicznej. Objawami jest m.in. permanentny bądź okresowo nawracający wyciek ropny, podrażnienie skóry okolic odbytu, pieczenie, uczucie znacznego dyskomfortu związanego np. z zapachem wydzielającej się ropy, itp. W diagnostyce przedoperacyjnej wykorzystuje się takie badania obrazowe jak ultrasonografia przezodbytnicza, fistulografia, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa. Ważną jest także diagnostyka bakteriologiczna przetoki. Decydującą o sposobie leczenia jest jednak diagnostyka śródoperacyjna, w której wykorzystuje się anoskop i proktosigmoidoskop, w celu ustalenia położenia ujścia wewnętrznego przetoki okołoodbytniczej i przebiegu kanału przetoki w stosunku do zwieraczy odbytu (tzw. sondowanie przetoki).


Leczenie
Ambulatoryjnie wykonywany zabieg w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym polegający na nacięciu ropnia, wyczyszczeniu go i założeniu drenu.
W przypadku przetok okołoodbytniczych postępowanie jest zależne od rodzaju przetoki i polega na jej wycięciu i pozostawieniu do gojenia. Wybór odpowiedniej metody leczenia chirurgicznego ma istotne znaczenie dla zminimalizowania powikłań, którymi może być nawrót przetoki lub nietrzymanie stolca i gazów.

 

Jeśli zauważyłeś u siebie coś zastanawiającego, nie zwlekaj z wizytą u specjalisty. Nie czuj skrępowania! Pamiętaj, że Ciebie spotyka to po raz pierwszy w życiu ale Twój lekarz w Zduńskowolskim Szpitalu Powiatowym w Zd-woli  takich i trudniejszych przypadków od lat widuje wiele, każdego dnia!

Edytuj
Na skróty
Jednostki szpitala
Oddziały
Oddziały
Poradnie
Poradnie
Dział Anestezjologii  i Intensywnego Nadzoru Medycznego
Dział Anestezjologii
i Intensywnego Nadzoru Medycznego
Centrum Diagnostyki Laboratoryjnej
Centrum Diagnostyki Laboratoryjnej
Dział wielolodiagnostyczny
Dział wielolodiagnostyczny
Dział Fizjoterapii
Dział Fizjoterapii
Dział Pomocy Doraźnej
Dział Pomocy Doraźnej
Izba przyjęć
Izba przyjęć
Apteka szpitalna
Apteka szpitalna